LEGO City Policyjny konwój więzienny – RECENZJA

Ale jeszcze zanim sama recenzja, poniżej znajdziecie krótką animację pochodzącą z LEGO.com. Fajnie przedstawia ona funkcje zabawowe zestawu – te, których na zdjęciach nie mogę wam pokazać. Z tej samej strony pochodzi też zdjęcie pudełka, bo to wykonane przeze mnie zaginęło gdzieś w czeluściach pamięci mojego telefonu. Ale, nie przedłużając, zaczynajmy.

Zaczynamy od najmniejszej konstrukcji, czyli motocykla policyjnego. W sumie trudno uznać to za konstrukcję – to tylko odlew osadzony na ramie. Jest to oczywiście znana nam już od lat budowla, która wystąpiła w dziesiątkach odsłon – zazwyczaj różniły się elementem zamontowanym na bagażniku i naklejką na błotniku. Tutaj mamy dość wyjątkowy egzemplarz, bo motocykl jest czarny – ten odlew chyba pierwszy raz występuje w tym kolorze. Na bagażniku za to mamy zamontowany kogut i kajdanki. Jak dla mnie – zbędna budowla.

Pora na pojazd przestępców. Wciąż zastanawiam się, co to jest… Mamy tu przed sobą dosyć wyjątkową krzyżówkę gokarta, samochodu miejskiego, hot roda i holownika. W sumie nic ładnego z tego nie wychodzi. Nawet jego główna funkcja, czyli ramię z hakiem, jest zrobione leniwie i nieestetycznie. Prześwity walą po oczach. Gigantyczny wystający silnik na masce jeszcze bardziej zaburza proporcje (chociaż, na logikę, pod maską żaden silnik by się nie zmieścił – musiałby tak wystawać) i kompletnie zasłania kierowcy pole widzenia. Po bokach znajdziemy jeszcze dwa uchwyty, które dodali jak dla mnie bez sensu – zaburza to linię pojazdu. Można tam ewentualnie przyczepić dwa dynamity – w sumie na miejscu przestępców od razu bym je detonował. Jedyna ciekawa rzecz tutaj to element maski, odlew, który widzę po raz pierwszy.

Jak się prezentuje szoferka? Jest przestronna, wcisną się tam dwie minifigurki. Po prawej stronie znajduje oczywiście się kierownica, po lewej na desce rozdzielczej stoi kubek – zapewne z kawą.

Na koniec zajmijmy się kontenerem do przewozu więźniów, bo jest zdejmowany – wystarczy nacisnąć dźwignię na dachu. Jest to oczywiście funkcja pozwalająca temu gokartowi odbić kogoś z rąk policji. Jeśli chodzi o wnętrze, to jest to, niestety, koszmar. Przestrzeń jest tak mała, że nie wciśnie się tam raczej trzech minifigurek. Widać tutaj, że kratki są zdecydowanie za nisko, aby przez nie wyglądać – w sumie wątpię, żeby jakaś minifigurka zmieściła się tu na stojąco. Elementy wentylacji są tu zbędne, a tylna ściana to kompletny miszmasz kolorystyczny – a można było to zbudować na biało…

No to teraz minifigurki – mamy tu je w liczbie czterech. Jak na taką cenę to całkiem nieźle – okazuje się jednak, że mamy tutaj haczyk.
Na początku mamy mamy typową policjantkę. Ma oczywiście granatowe spodnie i znaną nam wszystkim niebieską koszulę policjanta z przyczepioną odznaką i krótkofalówką, którą chyba każdy kolekcjoner LEGO City ma w kilku sztukach. Dostajemy tu bardzo popularną twarz z dwoma wyrazami i jeszcze popularniejsze rude włosy pod czapką.
Następnie mamy przestępczynię Clarę. To ponownie dosyć standardowa minifigurka – czarne spodnie i tors były i są bardzo powszechne w tej serii, jedynie twarz się wyróżna. Czapka z goglami jest niczego sobie.
Następnie Duke DeTain, policjant, postać pojawiająca się chyba w co drugim zestawie LEGO City. Jako że kieruje tu motocyklem, otrzymał czarny kask z szybką. Jego tors to naprawdę ciekawy element, a główka prezentuje się jeszcze lepiej. Ma dwa wyrazy twarzy, w tym jeden z ciemnymi okularami.
Na koniec Snake Rattler, przestępca. Jego tors to absolutny fenomen – skórzana kurtka jest perfekcyjna dla jakiegoś kowboja. Jego czarny kapelusz również nie jest najpopularniejszym elementem, a twarz z opaską na oko również trzyma poziom.
A więc gdzie jest haczyk? No cóż, każda z tych postaci się pojawiała. Policjantka ma bardzo popularne części, Duke jest w niemal każdym policyjnym zestawie, Clara również składa się z pospolitych elementów, a jej lepsza wersja była dostępna w tańszym zestawie (wraz z Dukiem…). Jedynie Snake podtrzymuje poziom.